تاریخچه درختان و درختچه های زینتی وبررسی اهمیت آن ها در زندگی انسان ها

نگاه کردن به مناظر طبیعی همواره از دیرباز برای انسان ها طنین شادی ، نشاط و ارمغان سلامتی و آرامش بوده است . به تدریج که تمدن های انسانی پیشرفته تر شد و فضاهای روستایی جای خود را به شهرهای بزرگ وصنعتی دادند. انسان ها به فکر ساخت فضاهای مصنوعی نظیر پارک و ...برای عجین کردن گیاهان با زندگی مدرن کنونی شدند. و درختان ودرختچه های بی ثمر جایگاه ویژه ای در زندگی مدرن برای ایجاد فضایی دلنشین در میان هیاهوی زندگی ماشینی یافتند. دراین مقاله ضمن مرور اجمالی برتاریخچه درختان و درختچه های زینتی به بررسی و اهمیت آن پرداخته می شود.

تاریخچه ی کاشت درختان ودرختچه های زینتی در دنیا از حدود 4000 هزار سال پیش مصری ها درخت را شناختد. تا قرن17 هیچ اثری از کاشت درختان و درختچه های زینتی نمی بینیم، اصل درخت کاری برای زیبایی فضای سبز از قرن بیستم شروع شد. تاریخچه درخت کاری در ایران از سنگ نوشته های مربوط به 1300 سال قبل از میلاد مسیح  بوده که ایرانیان از کاشت درختان اطلاع داشتند. در دوره ی هخامنشیان یک تاریخ نگاری به اسم گزنفون باغهایی به اسم پردیس یا (بهشت) که دارای خطوط تراز و در یک شیب بوده که به دلیل درختان مختلف و زیبا در اطراف شیراز که پایتخت بوده وجود داشته است. در زمان  اشکانیان  کشت درختان مثمر متداول بوده ، همچنین در زمان ساسانیان کتاب ( بوندهش) نوشته شد،و همچنین در زمان ساسانیان کاشت گل سرخ در همه جای ایران متداول بوده است. در زمان صفویه کتاب ارشاد الزاعه که از گیاهان مثل چنار ، بید مشک و ... نوشته شده است . در زمان سلطان پسر ناصرادلدین شاه بسیاری از درختان قطع شد.در زمان قاجاریه باغبان خارجی آورده شد که یک سری گیاهان خارجی نظیر :گل یخ،ساعتی، بداغ ،گل دمبه، طاووسی کشت و کار شد. تا زمان پهلوی ما اصلا پارک رسمی نداشتیم . که پارک های چهارباغ، پل جویی و ...  دراین  زمان ساخته شد.

معرفی درخت و درختچه:

درخت: یا دار گیاهان بزرگ چوبی دیرپا را گویند. در گیاه‌شناسی درخت یکی از بادوام‌ترین گیاهان است که با رشد کردن ساقه یا تنه از برگها نگهداری می‌کند. در ساختار درخت معمولاً شاخه‌هایی هست که به تنه‌ای بزرگ پیوسته‌است. در مقایسه با دیگر گونه‌های گیاهی و جانوری، درختان زندگی دیرپایی دارند. گونه‌هایی از درختان بیش از ۱۰۰ متر قد می‌کشند و برخی چند هزار سال عمر می‌کنند. درختان از عناصر مهم چشم‌انداز طبیعی و باغ‌سازی و محوطه‌سازی هستند.

درختچه: گونه‌ای گیاه است که به خاطر کوتاهی قد و نیز داشتن بیش از یک تنه اصلی (از روی زمین یا نزدیک به زمین) از درخت جدا می‌شود. درختچه‌ها معمولاً کوتاه‌تر از ۵–۶ متر هستند. گروه بزرگی از گیاهان می‌توانند درخت یا درختچه به‌شمار آیند. گیاهان کوچک و کم‌ارتفاع را بوته می‌نامند. درختچه‌ها معمولاً شاخ و برگ انبوه و فشرده‌ای دارند و در صورت هرس شدن به زودی شاخ و برگ خود را بازمی‌یابند. درختچه‌ها می‌توانند همیشه سبز یا خزان‌کننده باشند.

اهمیت درختان ودرختچه ها از نظر زیست محیطی و تاثیر آن بر زندگی انسان ها :

درختان فرصت‌های اقتصادی زیادی را ایجاد می‌کنند.

60 درصد اکسیژن جهان از درختان ودرختچه ها تامین می شود.

درختان میزان خشونت و استرس را کاهش می‌دهند. و باعث آرامش و کاهش زبان قلب و تنظیم آن وهمچنین باعث افزایش سلامتی می شوند.

درختان با تولید اکسیژن و تقویت جو اتمسفر از انسان‌ها در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می‌کنند.

استفاده از درختان در اتوبان ها از آلودگی های صوتی جلوگیری می کند.

درختان خاصیت درمان کنندگی و دارویی دارند.همچنین در تولید غذانقش دارند.

درختان با ریشه های خود جلوگیری از فرسایش خاک کمک می‌کند.

در پاییز، انبوه برگ ریخته شده از درختان می تواند «ابركود» متراكمی بسازد كه هوموس یا سیاخاك (گیاخاك) نامیده می شودهوموس، مواد معدنی خاک را نیز جذب می کند و از هرز رفتن آنها جلوگیری می نماید. و باعث ایجاد خاک حاصلخیز جهت کشت و کار می شود.

درختان با جذب عناصر مضر نظیر سرب و کادمیوم خاک را از عناصر سرطان زا پاک سازی می کنند.

درختان از وقوع سیل و فرسایش و آلودگی هوا از ریز گرد ها جلوگیری می کنند.

نویسنده : نرگس امیرزاده